Dinsdag 30 september Quito

We beginnen de dag met internetten om het nieuws over Fortis te bekijken. ABN-AMRO blijkt nog niet verkocht te zijn, maar dit staat wel te gebeuren. Voor Rosalie heeft de verkoop van ABN diverse consequenties. Met name het feit dat ze nu een nieuw onderwerp voor haar afstudeerscriptie moet verzinnen, vindt ze nog het vervelendst.

We willen vandaag met de Telefériqo naar boven. De Telefériqo is een kabelbaan die passagiers 2,5 kilometer omhoog brengt naar de top an Cruz Loma, de flanken van de Volcán Pichincha. Quito ligt in een vallei, ingeklemd tussen de bergen op 2.850 meter hoogte. Met de kabelbaan stijg je naar 4.100 meter.

Bij helder weer heb je een wijds uitzicht op de hoofdstad. Het is vandaag echter bewolkt en hier en daar zien we een blauw gaatje in de bewolking. We besluiten de Telefériqo nog even uit te stellen en wandelen na het ontbijt in de richting van Quito's New Town. In dit toeristen- en zakencentrum zijn veel hostels, restaurants en diverse warenhuizen gevestigd. We zijn weer eens veel te vroeg op pad want alles is nog gesloten.

Na een rondje gewandeld te hebben, wisselen we bij een bank onze 100 $ biljetten in kleine coupures aangezien dollarbiljetten groter dan $ 20 bijna nergens geaccepteerd worden. We bergen het geld goed op in onze heuptasjes en stappen buiten gelijk in een taxi die ons naar de Telefériqo zal brengen. Dit om te voorkomen dat wij ongewild één jaarsalaris van een gemiddelde Ecuadoriaan moeten afstaan.

De Telefériqo schijnt met name in het weekend een erg populaire attractie te zijn met kans op lange wachtrijen van meer dan 4 uur. Ten minste, dit schrijft de Lonely Planet. Voor $ 7 kan je dan een kaartje kopen voor de express-line. Dat is vandaag niet nodig want bij aankomst bij de kassa's blijken wij de enige te zijn die een kaartje kopen. Het is er wederom uitgestorven. Wij verbazen ons er telkens weer over dat we nauwelijks toeristen zien.

De kabelbaan brengt ons naar ruim 4100 meter hoogte. Vanuit de gondel herkennen we de verschillende wijken van Quito. De straat waar ons guesthouse is gevestigd, is gemakkelijk te herkennen door de grote blokkendoos van het ziekenhuis dat zich in dezelfde straat bevindt. Aan de rechterzijde steken in de Old Town de Kathedraal en de vele kerktorens boven de huizen uit.

Als we boven de eerste trap beklimmen, staan we allebei even naar lucht te happen. Op 4.100 meter zit er aanmerkelijk minder zuurstof in de lucht. We wandelen rustig verder in de richting van de vulkaantop. De 3 uur durende wandeling naar de top gaan we niet volbrengen, maar een stukje verder de berg op, zoek naar een gaatje in de bewolking lijkt ons wel een goed plan. Het eerste gedeelte is het uitzicht nog goed, maar na een uurtje neemt de bewolking toe. Aan het eind van het pad wordt de bewolking tegen en over de berg heen geblazen. Het wordt al snel vochtig en nat.

We zitten nog even bij een Ecuadoriaan die paarden verhuurt en wandelen dan terug voor een heerlijke warme kop Moccasino. We bekijken Quito ook nog even vanuit een gebouw met een hele grote glazen wand. Binnen is het een stuk warmer dan buiten. Als we met de kabelbaan naar beneden gaan, breekt het wolkendek weer open.

Vanaf de kabelbaan stappen we in een 'illegale' taxi en laten ons afzetten bij een heel groot winkelcentrum. De taxi in Ecuador is een veel gebruikt en goedkoop vervoermiddel. In de straten rijden dan ook honderden gele taxi's. Gedurende de eerste dagen in Ecuador hebben we al meer in een taxi gezeten dan in ons hele leven bij elkaar. Voor gemiddeld $ 1 tot $ 3 kan je binnen een stad je bestemming bereiken. Het is ook wel prettig dat de meeste taxichauffeurs gebruik maken van de taximeter. Als er geen taximeter is en we eerst een prijs willen afspreken, noemt de taxichauffeur direct de juiste prijs en dat is meestal $ 1.

Het winkelcentrum doet in niets onder van een winkelcentrum in Noord-Amerika. Er zijn veel kleding- en electronicawinkels. Op de bovenste verdieping bevindt zich naar Amerikaans en Aziatisch model een foodcourt. In een cirkel zijn er diverse soorten fastfood zaken gevestigd. Je kan er van alles eten: van gebraden kip, Mexicaans, Chinees tot aan Sushi toe. En daar kwamen we voor... een heerlijke verlate lunch (met uitzicht op een flatscreen met Champions Lague voetbal).

Na nog een uurtje winkelen hebben we het idee dat we Quito wel gezien hebben. Twee dagen Quito vinden we eigenlijk iets te lang. Een bezoek aan de Old Town en de vulkaan Pichincha met de Telefériqo was leuk, maar Quito heeft onze hart niet gestolen.

Een uitgebreide fotoseries Quito is te vinden op onze eigen site traveljunkies.nl

http://www.traveljunkies.nl/zuid-amerika/1%20ecuador/fotoseries/02%20Quito/index.html