Naar Lima in Peru

21 oktober 2008: Op weg naar Lima

Vanuit Guayaquil (Ecuador) vlieg ik (Leo) naar Lima in Peru met de vliegmaatschappij LAN.
Op de luchthaven van Guayaquil krijg ik een sms'je dat Rosalie - volgens planning - veilig is geland in Amsterdam. Weliswaar zonder rugzak want die hebben ze vanwege de te korte overstaptijd in Madrid, niet meer in het vliegtuig naar Amsterdam weten te krijgen.
Roos is gisteren vertrokken naar Nederland. Haar vakantie zit er helaas op. Het afscheid nemen was zwaar en ik voel me nog helemaal niet in mijn element. Wel vreemd om nu alleen verder te reizen. Op een weekje wintersport na zijn we nog nooit langer dan 10 dagen zonder elkaar geweest. Ik ben benieuwd of het alleen reizen mij wel gaat bevallen. Tot nu toe voelt het niet lekker. Op de luchthaven chat ik via Hyves met mijn moeder en met een paar collega's. Erg handig zo'n mini notebook met WiFi.

Het programma van mijn reis van 3 maanden door Zuid-Amerika is bijna van dag tot dag vastgesteld. De enige niet ingevulde dagen zijn de huidige dagen na het vertrek van Rosalie tot aan de start van de groepsreis Peru-Bolivia-Chili. Deze georganiseerde GAP-reis met een internationale groep start op 24 oktober in Lima.

Na lang dubben, vragen, lezen en plannen heb ik besloten om de reis van Guayaquil naar Lima niet over land te maken, maar te gaan vliegen. Het is mogelijk om deze reis in 36 uur (of meer) af te leggen met een bus. Graag had ik de route in etappes afgelegd om nog enkele archeologische sites in Noord-Peru te bezoeken. Daarvoor is de tijd echter te krap en in drie dagen bussen heb ik eigenlijk geen zin. Het feit dat Noord-Peru ook als relatief onveilig bekend staat, speelt ook een rol. Mijn petje af voor al die reizigers (vooral dames alleen) die deze route wel volbrengen. Na de intensieve week op de Galápagos Eilanden zonder uitslapen ben ik eigenlijk wel toe aan enkele dagen rust. Daarnaast ben ik ook een beetje verkouden.

Het vliegtuig van LAN is erg luxe en iedereen beschikt over een personal entertainmentset. De vlucht van 1,5 uur gaat snel voorbij en duurt eigenlijk te kort om het einde van de film te zien. Over enkele weken vlieg ik weer met LAN naar Paaseiland. Tijdens deze vlucht van 5 uur heb ik waarschijnlijk alle tijd om het einde van de film te bekijken.
De luchthaven en de aankomsthal van Lima komt mij bekend voor. 2,5 Jaar geleden zijn we hier al tweemaal geland tijdens onze reis door Zuid-Peru. Vol vertrouwen loop ik naar de douane die me prompt terugstuurt. Blijk ik mijn formuliertje niet compleet ingevuld te hebben! Eerlijk gezegd doet Rosalie dit altijd voor mij en hoef ik alleen mijn handtekening te zetten....

In de aankomsthal wordt ik al opgewacht door iemand die mij naar hostel La Casa Nostra zal brengen.Rugzak in de auto en in het donker op weg naar Miraflores, de wijk waar de meeste toeristen verblijven omdat het ook de relatief veiligste wijk van Lima is. Er wordt direct een nieuw record verbroken; ik zit in de allerslechtste auto waar ik ooit mee vervoerd ben en deze auto heeft ook de meeste waarschuwingslichten op het dashboard die allemaal branden en knipperen.

In het hostel moet ik nog even wachten op de kamer. In de woonkamer/ontbijtruimte probeer ik in mijn beste Spaans (het zou net zo goed Chinees kunnen zijn) te praten met de jongens van het hostel. Ik krijg de indruk dat we elkaar wel begrijpen. In kamer nummer 5 staan drie bedden en een TV met meer dan 100 zenders. Er is WiFi en een eigen badkamer. Helemaal voor mij alleen. Ik verblijf hier drie nachten voordat de groepsreis van start gaat.

Zoals gemeld zijn we al eerder in Lima geweest (zie verslag Peru op www.traveljunkies.nl) en hebben we de meeste interessante bezienswaardigheden al gezien.
Peru is het derde grootste land van Zuid-Amerika. Je kan het land onderverdelen in 3 zone; de droge kuststrook die voor namelijk uit woestijn bestaat, het Andesgebergte met pieken van boven de 6.000 meter en de Amazone-jungle. Peru heeft circa 27,5 miljoen inwoners, waarvan er 7,6 miljoen in Lima leven. Peru is vooral bekend om zijn unieke Incastad Machu Pincchu, de mysterieuze Nazca-lijnen en het hoogst bevaarbare meer ter wereld Lake Titicaca.

In Peru waren de Inca's het machtigst in de 12e tot de 15e eeuw met als hoogtepunt de periode 1438 - 1527. Daarna volgde de Spaanse overheersing die twee eeuwen duurde tot 1780. Lima werd in 1535 door Pizarro gesticht en is jaren de rijkste stad van Zuid-Amerika geweest.
In 1746 werd door een grote aardbeving het grootste gedeelte van de stad verwoest. Ook nu wordt Peru nog regelmatig getroffen door aardbevingen. Enkele maanden na ons vorige bezoek aan de kustplaats Pisco, waar de Ballestas- ilanden zijn, is dit plaatsje getroffen door een zware aardbeving waarbij grote delen van het centrum zijn verwoest.
In Zuid-Amerika lijken alle groten steden op elkaar; in het centrum zijn vele plaza's, kerken en koloniale gebouwen die in pastelkleuren zijn geverfd en enigszins vervallen zijn. Er zijn veels te veel stinkende auto's en bussen die duidelijk niet APK gekeurd worden en overal rijden die hele handige gele taxi's in alle soorten en maten waaronder hele oude die bijna uit elkaar vallen. In Lima valt het op dat er veel fruitstalletjes langs de kant van de weg staan en dat er van die typische Amerikaans schoolbussen rijden.

Op straat lopen geldwisselaars rond met officieel uitziende hesjes aan met een groot dollar- en euroteken op de rug. Wantrouwig als ik ben, informeer ik eerst bij verschillende mannetjes naar de wisselkoers en kijk het een poosje op afstand aan. De koers is goed te noemen, er worden geen transactiekosten in rekening gebracht en ook de politie laat ze met rust. Veel toeristen lijken er te wisselen en tevreden weg te lopen. Het is dus niet zo geheimzinnig en illegaal zoals we in Myanmar hebben meegemaakt. De 153 sol die ik krijg voor mijn dollars (even nagerekend op mijn eigen rekenmachine) blijken ook echt te zijn... Ze worden gewoon geaccepteerd in de winkels, taxi's en restaurants.

In 3 dagen kom ik lekker tot rust. Ik drink wat cappuccino's bij Starbucks, ga met de taxi naar Plaza Armas waar de paleiswachten ceremonieel, onder begeleiding van een muziekkorps, wisselen, kijk voetbal, chat via Hyves en werk vooral 's avonds aan de internetverslagen en fotoseries. Het lukt zelfs om op mijn eigen computer met Rosalie te Skypen. Lekker om haar stem weer te horen. Op mijn webcam kan ik even naar haar zwaaien.

Morgen start mijn rondreis met een vlucht naar het schitterende Cuzco, gelegen op grote hoogte in het Andesgebergte. Deze stad was het centrum van het Incarijk en is nu het archeologische centrum van Zuid-Amerika.

Morgenmiddag zit ik dus naar lucht te happen op het gezellige Plaza Armas en heb uitzicht op de kerken en de bergtoppen. Ik heb er weer erg veel zin in.

De fotoserie van Lima is al te bekijken op www.traveljunkies.nl

Reacties

Reacties

Lex

Hee Leo. Mooi verhaal en niet in de laatste plaats om te lezen dat je Rosalie al mist. Ik kreeg er een romantisch gevoel van ;-) Hoop dat je het nog even doorgaat en dat de groepsreis je eenzame gevoel een beetje verdringt.

Wij zitten zelf nu even in een medische molen. Afgelopen dinsdag is met bijna zekerheid vastgesteld dat Finn autisme heeft. De toekomstplannen moeten wij dus een beetje gaan bijstellen. Helaas.

Traveljunk Leo

Ik ben in gezelschap van een hele gezellige internationale groep jongen mensen van mijn leeftijd (en sommige iets jonger) en verblijf in het prachtige Cuzco. Op www.traveljunkies.nl is een eerste fotoserie gepubliceerd !

Anne

Ik ben nu helemaal bij met het lezen van alle reisverslagen tot nu toe en ik vind het gewoon jammer. Gelukkig heb ik nog niet alle foto's gezien dus die vullen vast de tijd tot het volgende verslag.
Wat goed om te lezen dat je in een leuke groep terecht bent gekomen Leo! Genietse verder.

Patty

Hoi Leo,

Ik weet wel niet wat skypen is, maar begrijp wel dat je op die manier contact kan houden met Roos. Hou je taai, geniet van deze reis, dan genieten wij met jou mee!!

Michelle

Alweer heel mooi geschreven! Aangezien mijn moeder mij zo af en toe 'ahhhh wat lief' ( dat ging over Rosalie ;) ) hoort roepen of mij blijkbaar hardop hoort lachen is ook zij nieuwsgierig geworden......... Ook zij heeft er 'al' twee verhalen op zitten! Enne, of ik even je site voor haar op wilde schrijven zodat ze zelf ook kan kijken...?! Haha!

Traveljunk Leo

I am still alive !!!!

Helaas laten de verslagen nog even op zicht wachten, maar ik heb me toch weer een avonturen beleefd. GEWELDIG. De beklimming van de Machu Pincchu kostte me 5 jaar van mijn leven, maar in het de top van de Wayapinccchu gehaald. Wat een uitzicht !

Ik ben inmiddels in Bolivia aangekomen en heb vandaag het gekste, geweldigste, leukste en stomste avontuur voltooid in mijn leven (bij La Paz). Op een mountainbike vanaf 4700 meter hoogte een afdaling gemaakt over een gravelpad van 67 kilometer lang, afgedaald tot 1200 meter. Deze oude weg liep langs diepe ravijnen, met scherpe bochten, echt levensgevaarlijk! Iedereen vond het een geweldig ervaring en was blij beneden aangekomen te zijn. Helaas moeten we dezelfde weg met de minibus terug (3 uur). Kortom we hebben ons T shirt I Survived the death road met recht verdiend !
Wij deden hem namelijk tweemaal !

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!